Een Lerend netwerk en leren in de praktijk. Wat is dat nu precies en waarom is het zo belangrijk?

Deze vraag heeft Ina vooraf al kunnen beantwoorden:

De vragen die op dit moment in de samenleving en dus ook in de zorg, welzijnssector spelen zijn groot en complex. Denk aan het langer thuis wonen van ouderen in een wijk. Hier zijn huisartsen, wijkverpleegkundigen, mantelzorgers, buren, sociaal werkers, gemeente en nog andere partijen bij betrokken om dit mogelijk te maken. Ieder dag heb je dan te maken hebben met vragen, kwesties die je nog niet eerder tegen bent gekomen. Er is interdisciplinaire samenwerking nodig om alle bewoners van dienst te kunnen zijn. Dat vraagt veel van elkaar.

Huisartsen en mantelzorgers spreken een verschillende taal. Net als wijkverpleegkundigen en sociaal werkers. Om de samenwerking te verbeteren en daarmee de hulpverlening aan de bewoners is het nodig om elkaars taal (vakjargon) te spreken en om de samenwerking in de keten beter op elkaar af te stemmen, en ga zo maar door. Dit vraag een nieuwe werkwijze die je niet leert door cursussen te volgen. Dit leer je door met elkaar vallend en opstaand van elkaar te leren. Bij leren gaat het om open staan voor de ander, nieuwe dingen te bedenken, uit te proberen, erop te reflecteren en weer te veranderen. Actie-leren noemen we dat. En door dat lange tijd in zoveel mogelijk dezelfde groep (netwerk) te doen kun je voortgang boeken en daadwerkelijk zaken veranderen.